วัดเสนาสนาราม วัดพระนอน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา หรือวัดเสนาสน์ สร้างตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา เดิมชื่อ วัดเสื่อ เนื่องมาจากพระนเรศวรมหาราชโปรดให้สร้าง วังจันทร์บวร ปัจจุบัน คือ วังจัทร์เกษม ติดกับวัดเสื่อ และต่อมาในรัชสมัยของพระนารายณ์มหาราชได้ขยายเขตวังจันทรเกษม และรวมวัดเสื่อเข้าอยู่ในเขตวังด้วย
ในปี พ.ศ. 2310 เมื่อกรุงศรีอยุธยาแตก วังจันทร์เกษมและวัดเสื่อก็ได้ร้างไป จนกระทั่งพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4 ได้พระราชทานทรัพย์ส่วนพระองค์ 300 ชั่งเศษ และให้พระยาราชสงคราม (ทัด หงสกุล) เป็นประธานในการบูรณะวัดเสื่อใหม่หมดทั้งวัด แล้วเสร็จเมื่อ พ.ศ. 2406 พระราชทานชื่อวัดว่า วัดเสนาสนาราม
ต่อมา พ.ศ. 2427 ทางวัดได้จัดการเรียนการสอนพระปริยัติธรรม ทั้งนักธรรมและบาลีแก่พระสงฆ์ – สามเณรในวัดและจากวัดอื่นๆ
ปัจจุบันวัดเสนาสนารามเป็นพระอารามหลวงชั้นเอก ชนิดราชวรวิหาร ฝ่ายธรรมยุตนิกาย และมีกฐินพระราชทานเป็นประจำทุกปี
ศาสนสถานที่สำคัญของ วัดเสนาสนาราม วัดพระนอน
อีกหนึ่งจุดเด่นสำคัญของวัด คือ วิหารพระพุทธไสยาสน์ หรือวิหารพระนอน เป็นศิลปะแบบอยุธยา ซึ่งรัชกาลที่ 4 ทรงโปรดให้สร้างวิหารพระพุทธไสยาสน์ และให้อัญเชิญพระพุทธไสยาสน์ เดิมประดิษฐานอยู่ที่วัดมหาธาตุในสภาพแตกหัก ให้นำมาต่อกัน แกะสลัก พร้อมปฏิสังขรณ์ให้พระนอนกลับมาสวยงาม องค์พระนอนยาว 14.2 เมตร นอกจากพระพุทธรูปปางไสยาสน์แล้ว ในพระวิหารยังมีพระพุทธรูปปางพยาบาลภิกษุอาพาธ พระพุทธรูปที่บอกเล่าพุทธประวัติเมื่อพระพุทธองค์ทรงพยาบาลพระภิกษุที่กำลังอาพาธอยู่ โดยปกติพระพุทธรูปปางนี้จะอยู่ในอิริยาบถนั่ง แต่วัดเสนาสน์น่าจะเป็นที่เดียวที่พระพุทธรูปปางนี้อยู่ในอริยาบถยืน
นอกจากนี้ยังมี พระอุโบสถ เป็นสถาปัตยกรรมสมัยอยุธยา ประดิษฐานพระประธาน พระสัมพุทธมุนี อยู่ภายในซุ้มเรือนแก้วยอดพระมหามงกุฎ มีขนาดหน้าตักกว้าง 2 ศอก 2 นิ้ว สูง 3 ศอก 1 นิ้ว ที่ซุ้มเรือนแก้วมีอักษรขอมจารึกไว้ รอบๆ พระอุโบสถมีจิตรกรรมฝาผนัง ซึ่งวาดในสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4
และพระวิหารพระอินทร์แปลง ประดิษฐานพระพุทธรูปปางมารวิชัย ศิลปะล้านช้าง กว้าง 2 ศอกเศษ สูง 3 ศอก 3 นิ้ว พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว โปรดให้เชิญมาจากเมืองเวียงจันทน์ เมื่อปี พ.ศ. 2401
